Gedicht over het Hoornse carillon

Hoorn, 31-3-2017

Het Hoornse carillon diende als inspiratiebron voor de stadsdichter, Hedwig Baartman, voor een bijzonder gedicht waarin de historie van het carillon mooi tot uitdrukking wordt gebracht!

Hoe geluid kan smelten

Een dikke huid heeft hij die dagelijks klokken luidt
Waar menig kind en weduwnaar de lippen pruilt
Op brand of pest of ander noodgewoon gevaar

Er was een tijd van zwaar metaal
De kerk, de staat, aan de grens een buurland opgesteld
Met gloeiende poken en glimmend te zwaard
Klaar voor plundering en aanval tot overgave
Uitgeteld

Dít carillon geeft al eeuwen mee
Herrijst als feniks uit de as
Overleefde hete brand, vergoten tot granaat en bom
Menigmaal gedwongen tot verstommen

Toch geeft de klank nooit op
Galmt hij intergalactisch door
Bespeeld door warme vingers en trillingen der planeten
Zal hij zelf nooit vertellen wat wij zijn vergeten

Door Hedwig Baartman, stadsdichter Hoorn, mei 2016